کد مطلب:124761 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176
معاویه و تعهدات صلح
از پیش آشكار بود كه معاویه چون خود را ناتوان می دید پیشنهاد صلح نمود. این نكته نیز شفاف بود كه وی فردی نیرنگ بازی است، كه همواره در صدد فرصت سازی برای جاه طلبی خویش بود و به هیچ تعهد الهی و انسانی پای بند نخواهد بود. همان گونه كه با سیاست بازی و نیرنگ حادثه تاریخی داوری دومة الجندل را فراهم ساخت و آن گونه نماینده سپاه امام علی علیه السلام را فریب داد كه تن به حكمیت به سو معاویه داد. درصلح ساباط نیز همان نیرنگ و سیاست میدان دار صحنه می باشد و معاویه از پوشش صلح اهداف پلید خود را كه حاكمیت بنی امیه می باشد دنبال می نماید. به همین جهت وی پس از آنكه صلحنامه را امضا نمود در همان روزهای نخستین قرارداد را زیر پانهاد و خود رسما اعلام نمود كه به قرارداد وفادار نخواهد ماند. [1] .
در رفتار هم با هیچ كدام از مواد قطعنامه پای بند نشد. بلكه بعد از دستیازی به حكومت عراق استانداران بی تعهد را بر مردم گماشت و فرماندهان مانند بسر بن ارطاة و زیاد بن ابیه را به عراق و حجاز مسلط ساخت و آنان نیز تا توانستند قتل و غارت نسبت به شیعیان علی علیه السلام
[ صفحه 158]
آن گونه روا داشتند، كه سیلاب خون جاری ساختند و جنایات ماندگار از خود به یادگار نهادند. كه برخی از این جنایات در بخش «معاویه را بهتر بشناسیم» آورده شد.
تهاجم فرهنگی معاویه بر علیه علی علیه السلام و اهل بیت به اوج خودش رسید. در نهایت بعد از شهادت امام مجتبی علیه السلام با تحكیم ولایت عهدی یزید و موروثی نمودن رهبری، اصلی ترین محور قرار داد صلح را زیر پا نهاد. [2] و خود معاویه در سال 41) سال قرارداد صلح) بر كوفه وارد شد و در نخیله و نیز كوفه سخنرانی نمود و در حضور اهل بیت به اهل بیت توهین نمود. [3] و نیز هنگامی كه در سال 50 به مدینه وارد شد، بر مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله بر بالای منبر رسول الله صلی الله علیه و آله قرار گرفت و در بهترین مكان بر برترین افراد اهل بیت علی علیه السلام در حضور عترت رسول الله صلی الله علیه و آله امام مجتبی و امام حسین علیهما السلام توهین نمود [4] و مردم نیز آن گونه متشتت شده بودند كه تمام این صحنه ها را بی تفاوت تماشا نمودند! و این گونه به ذلت و نگون بختی دچار آمدند! همان گونه كه رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود بود كه هنگامی كه معاویه را برفراز منبر من در مدینه مشاهد نمودید شكم وی را بشكافید. امام مجتبی علیه السلام فرمود مردم معاویه را برفراز رسول الله صلی الله علیه و آله دیدند و فرمان رسول الله صلی الله علیه و آله را عملی نساختند! دچار ذلت بنی امیه شدند. فتركوا أمره فلم یفلحوا و لم ینجحوا. [5] .
[ صفحه 159]
در رفتار هم با هیچ كدام از مواد قطعنامه پای بند نشد. بلكه بعد از دستیازی به حكومت عراق استانداران بی تعهد را بر مردم گماشت و فرماندهان مانند بسر بن ارطاة و زیاد بن ابیه را به عراق و حجاز مسلط ساخت و آنان نیز تا توانستند قتل و غارت نسبت به شیعیان علی علیه السلام
[ صفحه 158]
آن گونه روا داشتند، كه سیلاب خون جاری ساختند و جنایات ماندگار از خود به یادگار نهادند. كه برخی از این جنایات در بخش «معاویه را بهتر بشناسیم» آورده شد.
تهاجم فرهنگی معاویه بر علیه علی علیه السلام و اهل بیت به اوج خودش رسید. در نهایت بعد از شهادت امام مجتبی علیه السلام با تحكیم ولایت عهدی یزید و موروثی نمودن رهبری، اصلی ترین محور قرار داد صلح را زیر پا نهاد. [2] و خود معاویه در سال 41) سال قرارداد صلح) بر كوفه وارد شد و در نخیله و نیز كوفه سخنرانی نمود و در حضور اهل بیت به اهل بیت توهین نمود. [3] و نیز هنگامی كه در سال 50 به مدینه وارد شد، بر مسجد رسول الله صلی الله علیه و آله بر بالای منبر رسول الله صلی الله علیه و آله قرار گرفت و در بهترین مكان بر برترین افراد اهل بیت علی علیه السلام در حضور عترت رسول الله صلی الله علیه و آله امام مجتبی و امام حسین علیهما السلام توهین نمود [4] و مردم نیز آن گونه متشتت شده بودند كه تمام این صحنه ها را بی تفاوت تماشا نمودند! و این گونه به ذلت و نگون بختی دچار آمدند! همان گونه كه رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود بود كه هنگامی كه معاویه را برفراز منبر من در مدینه مشاهد نمودید شكم وی را بشكافید. امام مجتبی علیه السلام فرمود مردم معاویه را برفراز رسول الله صلی الله علیه و آله دیدند و فرمان رسول الله صلی الله علیه و آله را عملی نساختند! دچار ذلت بنی امیه شدند. فتركوا أمره فلم یفلحوا و لم ینجحوا. [5] .
[ صفحه 159]
[1] ارشاد، ج 2، ص 14، مقاتل الطالبين، ص 77، شرح ابي الحديد، ج 4، ص 16.
[2] يعقوبي، ج 2، ص 138.
[3] ارشاد، ج 2، ص 15، طبري، ج 4، ص 409.
[4] بحار، ج 44، ص 91.
[5] وقعة صفين، ص 216 و 219، انساب اشراف، ج 5، ص 136.